Ülkemizde Türk Halk Müziğimiz maalesef diğer müzik türlerine göre daha az rağbet gören bir müzik türü hâline geldi. Bunun en büyük sorumlusu bence Türk Halk Müziği sanatçılarımız. Çünkü yeni şeyler üretilmiyor artık. Yeni çıkan albümlerde hep aynı ezgiler harmanlanıp, farklı sazlarla yer alıyor. Örnek olarak; 1950´de yapılmış bir eser, 2018 yılında piyasaya çıkmış bir albümde hâlâ kendine yer bulabiliyor.Durum böyle olunca da yeni bestecilerin emekleri boşa gitmiş oluyor. Popüler müzik yapan sanatçılarımızın albümlerine baktığınız zaman, hep yeni eserler, yeni besteler?Bu da müziğe olan ilginin artmasına sebep oluyor. Ben hiçbir zaman eski yapılmış Türk Halk Müziği eserlerine kötü demiyorum, ama artık Türk Halk Müziği de yeni eserler üretmeli. Bu bağlamda yeni besteci arkadaşlara daha çok şans verilmeli, onların eserleri de değerlendirilmelidir.Çünkü Türk Halk Müziği, bizim kendi öz müziğimizdir.

                Aslında ben Türk Halk Müziğini biraz Osmanlı Devleti´ne benzetiyorum.Yenilikçi bir dünyaya ayak uyduramayan devlet nasıl çöküş sürecine girdiyse,halk müziğimizde yavaş yavaş gerileme ve çöküş dönemine girmiş gibi görünüyor.

                Bu bağlamda, bu işi icra eden sanatçılar ve bu müziği benimseyip dinleyen dinleyicilere çok iş düşmektedir. Zaten TV kanallarının yönetim politikası mıdır,bilmiyorum; sanki Türk Halk Müziğini yayınlamaya karşı bir tutum içerisindelermiş gibi hissettiriyorlar?

                Ulusal kanallara baktığımız zaman, bu müzik türü ile ilgili herhangi bir program veya şov zaten bulunmamakta.Uydu kanallarında ise bu işi lâyığıylayapan kanal sayısı, bir elin beş parmağını geçmeyecek kadar az bir düzeydedir. Hâl böyle olunca, insanlara yenilikçi Türk Halk Müziğini ulaştırmak işi de güçleşmiş oluyor.

Dilerseniz birazda Türk Halk Müziği ne demektir, o konuya biraz açıklık getireyim.

Türk´ün yüreğinin güzelliklerini, sevgisini, özlemini, acısını ortaya koyduğu müzikaleserlerdir Türk Halk Müziği?

Evet, yukarıda da belirttiğimiz gibi, Türk Halk Müziğinin yapı taşı aslında Türk´tür. Yüzyıllar boyunca halklar hep kendi müziklerini yapmış ve insanlara duygularını bu türettikleri müzik türü sayesinde ulaştırmışlardır. Halk müziklerinin en önemli unsuru anonim, yani yazarı belli olmayan eserler olmasıdır.

Yukarıda klasik Türk Halk Müziğini kısaca tanımlamış olduk. Klasik halk müziğinin yanı sıra 1970´li yıllardan sonra ortaya çıkan, güftesi ve bestesi kimin tarafından yazıldığı bilinen, ancak klasik halk müziği motiflerini taşıyan eserlerde Modern Türk Halk Müziği grubunda yer alır.

Türk halk Müziği, ait olduğu yörenin kültürüyle ilgilidir. O yörenin kültürünü kapsar ve yansıtır. Türk Halk Müziğinin geçmişi çok eskidir. İçeriklerinde mertlik, acı, özlem ve sevgi bulundurabilir. Ülkemizin tüm özelliklerini yansıtabildiği için sevilerek dinlenir ve ilgi görür. Türk Halk Müziğinin en temel çalgı aleti bağlama olarak kabul edilir. Halk ozanları, Türk Halk Müziğinin temelidir. Türk Halk Müziğinin kaynağında halk ozanlarımız bulunur. Halk ozanlarımız, Türk Halk Müziğinde kendi yöresinin kültüründen ve yaşantısından bahseder. Türk Halk Müziğinin dili çok ağırdır ve içerisinde divan edebiyatı sıkça kullanılır.

Türk Halk Müziğinde yazılan eserlerin hemen hemen hepsinin bir hikâyesi vardır.Dilerseniz bu hikâyelerden birisini sizlerle paylaşayım ve hep beraber keyifle okuyalım dostlar...

Yemen Türküsü, Yemen´de çatışmada ölen Osmanlı askerleri için yakılmış bir ağıttır.

         Osmanlı, Yemen topraklarını ülkesine kattıktan sonra, buradaki hükümdarlığını sürdürmek için çok şehit vermiştir. Birçok cephede birden çarpışan Osmanlı kuvvetleri, mevzilerini koruyabilmek için Yemen´e Anadolu´dan asker sevki yapmıştır. Yemen´deki çarpışmaların son derece şiddetli geçtiği haberlerinin Anadolu´ya yayılmasıyla birlikte;aileler, buraya giden evlatlarından artık ümidi kesmişler ve dönemeyeceklerine inanmaya başlamışlardı. Tüm bu olumsuzluklar üzerine, hepimizin severek dinlediği,fakat aslında içerisinde çok derin bir acıyı barındıran aşağıdaki dizeler günümüze kadar ulaştı. Şimdi isterseniz bu güzel türkümüzün sözlerini hatırlayalım.

Havada Bulut Yok, Bu Ne Dumandır?
Mehlede Ölüm Yok, Bu Ne Şivandır?
Şu Yemen Elleri Ne de Yamandır.

Ano Yemen´dir, Gülü Çemendir.
Giden Gelmiyor, Acep Nedendir?

Şu Dağın Ardında Redif Sesi Var.
Varın Bakın Çantasında Nesi Var.
Bir Çift Pabuç İle Bir de Fesi Var.

Burası Muş´tur, Yolu Yokuştur.
Giden Gelmiyor, Acep Ne İştir?

Kışlanın Önünde Çalınır Sazlar.
Ayağım Yalınayak, Yüreğim Sızlar.
Yemen´e Gidene Ağlıyor Kızlar.

Bir sonraki değerlendirmemizde görüşünceye kadar, sağlıcakla ve türkülerle kalın dostlar. Sevgiler?