MHP lideri, 22 Ekim 2024’te PKK’nın elebaşısı, bebek katili Abdullah Öcalan’a bir çağrı yaptı. Bahçeli; PKK örgütünü lağvetmesi koşuluyla, "Umut hakkı için başvurması ve TBMM’de DEM Parti Grup Toplantısı’nda konuşması” için yaptığı bu çağrı büyük yankı yaptı.

Çağrının ardından DEM Heyetinin İmralı’ya ve Kuzey Irak’a gidip gelmesi, ardından 5-7 Mayıs’ta düzenlenen 12. kongresinde PKK’nın silahlı faaliyetlerini durdurduğunu ve fesih kararı aldığını ilan etmesi süreci bir hayli hareketlendirdi ve kamuoyunda yankı pik yaptı...

PKK’nın fesih kararı sonunda yayımladığı metinde;

"Partimiz PKK; kaynağını Lozan Antlaşması ve 1924 Anayasasından alan Kürt inkâr ve imha siyasetine karşı, halkımızın özgürlük hareketi olarak tarih sahnesine çıktı… PKK, silahlı mücadele stratejisi temelinde meşru, haklı bir mücadele yürüttü. PKK katı Kürt inkarının, buna dayalı imha siyasetinin, soykırım ve asimilasyon politikalarının egemen olduğu koşullarda şekillendi.”⁽¹⁾ ifadesine yer verilmiştir.

Burada açıkça, Türkiye Cumhuriyetinin kuruluş tapusu Lozan ve 1924 Anayasası (Teşkilat-ı Esasi) ret ediliyor. Sevr’e gönderme yapılarak Türkiye Cumhuriyeti Devleti, Kürtlere karşı “soykırım ve asimilasyon” yapmakla suçlanıyor. Ayrıca, 55 binin üzerinde insanımızın katili PKK, işlediği cinayetleri meşru, doğru ve haklı kabul ediyor.

Diğer taraftan aynı metinde, PKK, silahlı eylemlerini bırakmakla birlikte geleceğe yönelik ayrılıkçı amaçlarından vazgeçmediklerini şu cümlelerle ilan ediyor.

2. “Halkımızın kadınlar ve gençler öncülüğünde… seferberlik ruhuyla komünal demokratik toplumu inşa etmesi hayati önemdedir. Bu temelde Kürt siyasi partilerinin, demokratik örgütlerinin, kanaat önderlerinin Kürt demokrasisini geliştirme ve Kürt demokratik uluslaşmasını sağlama yönündeki sorumluluklarını yerine getireceklerine inanıyoruz.”⁽²⁾

Bu ifadelerden de anlaşılacağı üzere 40 küsur yıldır bölgede hesabı olan ABD ve Batılı Devletlerin aparatı olarak kullanılan bölücü terör örgütü PKK, bu amacından vazgeçmediğini ortaya koymaktadır.

Bölgede Türkiye’nin aleyhine hesapları olan, başta ABD olmak üzere emperyal güçler PKK’nın görevini yaptığı ve ömrünü tamamladığı, artık yeni bir sürece evirilmesi gerektiğine karar vermişlerdir. Bu süreçte Irak’ta olduğu gibi Suriye’de de otonom ya da federe bir Kürt Bölgesinin kurumsallaşmasının temelleri atılmaktadır. Türkiye’nin de PKK’yı bahane ederek Suriye’deki PYD/YPG/PKK oluşumuna müdahale etmemesi için kendilerine göre önlem almaktadırlar.

Gerek yukarıdaki ifadeler gerekse 26 Nisan Kamışlı Toplantısı sonuç bildirisinden anlaşılan, dört parçalı (Irak, Suriye, İran ve Türkiye) Kürt nüfusun, “…Kürt demokrasisini geliştirme, Kürt demokratik uluslaşmasını sağlama ve komünal demokratik toplumu inşa etmesinden”, yani bağımsız bir Kürt Devletinin kurulmasından söz edilmektedir.

Bu durum doğal olarak bu dört devletin toprakları üzerinde Sevr Anlaşmasının 62. maddesin’de geçen Kürdistan Devletinin inşaa edilmesine işaret edilmektedir. Dolayısıyla 22 ülkenin bölünmesinin öngörüldüğü Büyük Ortadoğu Projesi(BOP)’nde (Sudan, Yemen, Libya, Irak’tan sonra) Suriye, İran ve Türkiye de böylece BOP radarına girmektedir…

Bilindiği üzere Kuzey Irak Kürt Bölgesi’nin oluşumu ABD’nin Saddam’ı devirdiği Körfez Savaşı sonunda gerçekleşmişti. Yine ABD’nin DAEŞ’i bahane ederek silahlandırdığı ve Fırat’ın doğusunda Suriye’nin petrol yataklarının da içinde olduğu önemli bir bölgesi, ana omurgasını PKK’nın oluşturduğu, PYD tarafından kontrol edilmektedir.

Sonuç ve Değerlendirme

PKK'nın silah bırakması, yalnızca örgütün içsel dinamikleriyle değil, PKK’yı yıllarca aparat olarak kullanan ABD’nin BOP bağlamında bölgeye yönelik politikaları ile yakından ilişkilidir. Zira BOP’un uygulama sürecinde amaç;

Enerji kaynaklarına erişimi kolaylaştırmak,
ABD ve Batı'nın bölgedeki etkisini artırmak,
İsrail'in güvenliğini sağlamak olduğu için

bölgede gelinen nokta, bütün bu amaçların gerçekleştiği ve eksiksiz hizmetin sürdüğü ayan beyan ortadadır.

Bölgesel güç dengeleri, uluslararası çıkarlar ve küresel stratejiler bağlamında PKK’nın aldığı karar BOP’un uygulama sürecinin bir parçası olarak değerlendirilmelidir. (Konuya haftaya devam)

Kaynakça: