İnsanlık , eskiden bilgiye ulaşmada büyük sıkıntılar yaşardı. Bu nedenle bilgiye sahip olup onu insanlığın yararına bir mühendisliğe dönüştürme oranı da düşük idi.
Ayrıca , genel kültür olarak da eski ve yetersiz ansiklopedilerin dışında başvuru kaynakları yoktu.
Oysa şimdi ister bilimsel , ister genel kültür anlamında bir insanın avucunda küçücük bir telefonun içinde neredeyse merak ettiği bütün bilgileri depolamış bir hafıza var.
Günümüz insanı cebinde tüm insanlık tarihini barındıran büyük bir güçle dolaşıyor.
Buna rağmen , sokakta herhangi vatandaşa örneğin ?´ kamusal ?´ ne demek diye sorsanız , alacağınız cevaplar çok hüzünlü olacaktır.
Gidin 40 yıl öncesine , sokaktaki bir lise öğrencisine sorun bu soruyu , bakın size nasıl güzel açıklayacak.
Bilgi önemli , hem de çok.
Ama onu kullanacak beyinler olmadığı zaman , atari oyunlarının ötesine geçmeyen bir yığın haline geliyor.
Demek ki bilgiyi elde etmek, depolamak ve ulaşma imkanı sağlamak kadar, bütün bunları gerçekleştirecek insanı yetiştirmek gerek.
Yaratılış gayesini düşünen , merak eden , okumayı seven , bilime ve sanata karşı ilgili bir insan.
Peki bu insan nasıl inşa olacak ?
İşte o insanı inşa edecek olan ÖĞRETMEN´ dir.
Biz eskiden, hangi fikir ve zikirde olursa olsun insan inşa ediyorduk.
Çünkü öğretmenlerimiz vardı.
Yazın bir kenara , öğretmenliğin tanımı kanaatimce artık budur.