Size bu mensubiyete ait olan biri olarak Balkanlardan birkaç söz edeceğim.

Balkanlar, tarihin gördüğü en büyük trajedilere ve acılara sahne olmuş bir yerdir.

Balkan insanı  acılarını kanata kanata  ve  göstere göstere yaşamadı.

Onlar için gördükleri bir  işkence , yaşadıkları bir trajedi , toplumun yüzüne vurulması gereken bir tokat ve haykırılması  lazım olan bir isyan  değildi.

Balkan savaşları  ve sonrasında meydana gelen vahşetler ,  göçler ve yollarda yaşananlar , anlatılabilse  öyle korkunçtur ki !

İşkence görüp , tecavüze uğramasına rağmen , başını dik tutup , o zorlu göç yollarında  kendisini ve ailesini ayakta tutmaya çabalayan Balkan anneleri , o asil kadınlar.

O korkunç işler bir yandan olurken , nezaketinden , asaletinden ve insanlığından kopmadan  hayatı  çeken asil insanlar.

Bir kadın olarak kırılan kolunu , gördüğü tacizi , için için ağlayan yüreğini ve başına gelen onca kötü olayı anlatmayı kendine yakıştırmayan koca yürekli analar. Oysa o kadar çok trajedik acı var ki yaşanmış. Bilmez kimse.

Bilmedikleri için insanlığın yüzü dönmez Balkanların acılarına. Tarihin şahit olduğu en büyük barbarlıklara ve vahşetlere muhattap olan bu insanların neler çektiklerinden habersizdir çoğu  kişi.

Sesleri çıkmadığı  için.

Suyun öteki tarafı diyor ya bazıları…

Suyun öteki tarafında, insanlar sadece  Müslüman oldukları için  eziyet gördüler. Ama pes etmediler.

Evet suyun öteki tarafını bilmeyenlere şunu diyelim , bilmiyorsanız , görmüyorsanız ve  araştırmıyorsanız , suyun beriki tarafına dair yaptığınız tespitler ve  kopardığınız fırtınaların bir  inandırıcılığı olmaz .

Suyun ötesi de berisi de biziz.