Ülke bir süredir algı siyasetine mahkum edildi. 17 ? 25 Aralık olaylarıyla başlayan ve 15 Temmuz saldırısıyla zirveye çıkan algı siyaseti seçim sürecinde daha da derin gedik vermeye başladı. Önce şunu bilelim ki siyasi Showlar ülke temeline dinamit koymaktadır. Algı siyaseti, ilmin aklın ve vicdanın mihenk taşına vurulabilecek bir anlayış değildir. Sırf iktidar hırsıyla rakiplerinize uygunsuz laflar ve söylemler ülke meselelerini çözmek yerine, daha derinleşmesine, problemi kangrenleştirilmesine sebebiyet vermektedir.

Siyaset bir ilimdir, aklın ve vicdanın dünyaya bakışıdır. Farklı fikirler, birlikte bir toplum olmak zorundadır. Sistemi adaletin mihengine, hürriyet zırhına, uzlaşma alanına oturtursanız, farklı fikirlerin birbirine zarar vermesini de önlersiniz.

Algı siyaseti ülke problemlerini çözen bir panzehir değil, problemleri kangrenleştiren bir zehirli virüstür.

Önce şunu bilelim ki, kişi ve teşekküller başlangıcı ve sonu olan bir hadisedir. Daim olan inandığımız değerler manzumesiyle yaşayan vatandır, devlettir ve içini dolduran millet yapısıdır.

Bu gün bulunduğumuz ortamda değer verdiğimiz, kişi ve teşekküllerin bir gün sonu gelecektir. Ama bu toplum değerleriyle, farklı düşünce ve inançlarıyla birlikte yaşayacaktır. Bunun tarihte örnekleri hayli fazladır.

Bir toplumu adalet üzerine, uzlaşma ve hoş görü içinde yaşatmak yöneticinin en büyük görevidir. Yöneticinin görevi yıkmak, kırmak, ötekileştirmek, insanları rakibi de olsa  rencide etmek değildir.

Şeyh Edibali´nin Osman gaziye nasihatlerini dikkatlice okumak lazım. Nasihatlerın içinde nasıl bir yönetici olunması gerektiği açıkça  beyan edilmektedir.

Gelin şimdi taassubu bulunduğumuz siyasi teşekkülleri, örnek aldığımız siyasi aktörleriabir tarafa bırakalım, akıl ve vicdanımızın gerçeği görmesine yardımcı olup hür irademizle bir değerlendirme yapalım.

Bu gün hepimiz bir siyasi aktör ve teşekküle gönül vermiş olabiliriz. Gönül verdiğimiz siyasi aktör ve teşekkül iktidar veya muhalefet olabilir. Fikirleri de farklı olabilir. Birbirilerini tenkit edebilir, etmelidir de ama hakaret, rencide etmesi asla kabul edilemez. Bu tip söylemler ülkeyi yöneten ve yönetmeye talip olan kimselerden geldiği zaman toplumun her kademesine sirayet eder.

Asıl burada siyasi aktör ve teşekküle gönül verenlere de büyük iş düşmektedir. Gönül verdiğimiz siyasi aktör ve teşekkülü bir insan ve insanlar topluluğu olduğunu unutup, onlarında yaratılış gereği hata yapma hakları olduğunu, biz gönül verenlerin onları uyarıcı olmamız gerektiğini unutuyoruz. Her denilenin ve yapılanın yanlış veya doğru olduğuna bakmadan sadece kabulleniyoruz. Kendi tarafımızdaki yapılan ve söylenenleri görmezken suçu karşı tarafımızda aramaya başlıyoruz. Suç ararken de düşman gözüyle görerek. İşte yanlışın en büyüğünü burada yaşıyoruz. Halbuki, kendimiz için istemediğimizi başkaları içinde istememek gerekir.

ALGI SİYASETLİ BİR TİYATRO OYNANIYOR

Bu günde ülke üzerinde danışıklı dövüş algı siyasetli bir tiyatro oynanıyor. Aslında bu tiyatro birkaç yıldır oynanmaya başlandı, artık bu günlerde galası yapılıyor. Siyasi rekabet her zaman dünyanın her yerinde vardır. Ama bu rekabet içinde kullanılan dile çok dikkat edilmesi lazım. Nezaket kuralları içinde, algısız, insanları ötekileştirmeden olmalıdır.

Geçtiğimiz yıl bir referandum yaşadık. Referandumda devletin sistemini değiştirecek anayasa paketi vardı. Bu paketten daha fazla Anamuhalefet Partisi Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlunun ?Evet? verenin vatana ihanet edeceği ile İktidar tarafından Recep Tayyip Erdoğan´nın ?Hayır? verenin terör örgütleriyle bir olacağını demesini konuştuk. Demokrasi içinde millet iradesine tevdi edilen  anayasa paketi tehditlerin gölgesinde oylandı. Halbuki, demokratik bir referanduma gideceksiniz sonrada oy veren vatandaşı terör örgütü sepetine koyacaksınız.Uzlaşmanın olmadığı ülkenin sistemini değiştirecek anayasa iradesi kutsal görülen milletin yarısıyla kabul gördü.

Kendimize soralım ?Hayır demek Terör örgütleriyle bir olur?  algısı yapılmasaydı sonuç ne olurdu?

Şimdide yeni bir seçime gidiyoruz. Seçimlere giderken demokrasinin gereği her siyasi teşekkül en iyi sonucu almak için çaba sarfeder. Bu gün kurulan AK Parti ? MHP ittifakı da, CHP-İYİ Parti- SP-DP ittifakı da bunun bir zuhurudur. En iyi adayı çıkarmak için çaba sarfetmekte seçimlerde en iyi sonucu almak içindir. Bu çalışmaların hepsini bu gün yasalar içinde demokrasinin gereği olarak görmek durumundayız.

Bu çalışmaların bir tarafı doğru görürken diğer tarafındakini yanlış görmek, toplumun neredeyse yarısının temsil edildiği ittifak çalışmaları terör  örgütleriyle ilişkilendirmek çok doğru bir yaklaşım değildir. Kanunun gösterdiği adaylar için toplanacak 100 Bin imza için FETÖ´cüler benzetmesi de oldukça çirkin bir yaklaşımdır. İttifak oluşurken FETO düzeneği demekte çok çirkin bir yaklaşımdır.

ERDOĞAN´I DÜŞÜRME ALGISI

Seçimler öncesi özellikle iktidara yakın medya ve iktidar mensupları topluma bir algı vermeye çalışıyor ?Muhalefetin tek derdi Erdoğan´ı düşürmek başka bir projeleri yok? denilmesi bir algı projesidir.

Ne demek bu!.. 

Hangi parti olursa olsun seçimlerde ilk hedefi iktidarın elinden, iktidarı almayı düşünmektir. Her siyasi partinin ilk hedefi iktidar olmaktır, hangi siyasi parti olursa olsun iktidar olmak için iktidarı düşürmeyi hedefler.  Bu günde ister Cumhurbaşkanlığında olsun ister parlamentoda olsun muhalefet iktidar olması için iktidarın düşmesini, cumhurbaşkanı olmak içinde cumhurbaşkanının düşmesi için çalışacaktır. Bu durum da dünyanın her tarafında aynıdır.  

Yani kısacası satırlar, sayfalar dolusu anlatılabilir şu anki siyaset dilinin kirliliği, algı üzerine kurulması,  hep bir bilene sadık kalınması, doğru yada yanlışın ayırt edilmemesi. Türk siyaseti gene bir tiyatro oyunuyla halkın karşısına çıkıyor ama bu tiyatronun senaryosu çok kirli. İçerik toplumu bölen, ötekileştiren devletin temeline dinamit yerleştirilen bir tiyatro...