SANKİ BEN ÖLDÜM...

SANKİ BEN ÖLDÜM...

Nizamettin Kutlu "Sanki Ben Öldüm" şiiri

Bu sonsuz âlemde, inan çok sevdim

Her baktığım şeyde,onu hep gördüm

Şükrettim niğmete,bir ömür verdim

Bir tatlı gülmeye,sanki ben öldüm...

 

Sevmek diyorlarmış, fazlası bende

Nasıl yaşanırmış, düşmüşüm derde

Gönül uslanmazmış, sürünür yerde

Heyhat diye diye,sanki ben öldüm...

 

Ne mecnun,ne leyla,böyle sevmemiş

Aşık maşukuna,sözüm dememiş

Kerem Aslı gibi,bunu bilmemiş

Fırtınaya düştüm, sanki ben öldüm...

 

Yıllarca yol gittim,hiç yorulmadım

Düşe kalka vardım,hiç darılmadım

Kapısına gittim,hiç sorulmadım

Duydum ki gitmiş ya,sanki ben öldüm...

 

Acıyı kederi,böyle yaşarım

Bazen sel'e benzer,ruh'en taşarım

Gönül bent'lerini,bir bir aşarım

Kalem i kırmışsın, sanki ben öldüm...

 

Ben beni unuttum,sizleri sevdim

Yalan bu dünya da, çok yeri gezdim

Herşey ne kadar boş,sonunda bildim

Kapandı perdeler,sanki ben öldüm...

 

                                Nizamettin Kutlu

                                       7.5.2021



Anahtar Kelimeler: SANKİ ÖLDÜM...