Nizamettin Kutlu "O BİR İNSANDI"
Kalkarken ayağa,"ama"dediler
O bir yahudiydi, hürmet gerekmez
Döndü Ashabına, pek bilmediler
"Ey benim dostlarım, o bir insandı"...
Kin, nefret kullara, asla yakışmaz
İyilik yapılsada, başa kalkışmaz
Hiç yokken kimseye, insan takışmaz
Ademin torunu,"o bir insandı"...
Nefsimizi yenip, adam olmalı
Başkası vah desin, garip kalmalı
Merhametsiz kalbten, uzak durmalı
Yargısız infaz yok, "o bir insandı"...
Sevgi dünyasını, çok yaymalıyız
İnsanlık bil şaşkın, hak olmalıyız
Vahşetten, terörden, hep kaçmalıyız
Masumdur her çocuk,"o bir insandı"...
Dünya servetini, azlar toplamış
Bir tarafta kıtlık, açlar çoğalmış
Hep bana rabbena, nereye varmış
Sonunda ölüm var,"o bir insandı"...
Bireysel zenginlik, haktan olmalı
Paylaşarak insan, temiz kalmalı
Kullar hedefine, böyle varmalı
Sev fakiri sevki, "o bir insandı"...
Yaşam çıkarına, kutsallık verme
Makam mevki için, karşıyı yerme
Allah kelamını, yerlere serme
Yalan yanlış olur, "o bir insandı"...
Bir yetim başını, okşa der Resul
Sevginin timsali, bize örnek Kul
İnsanlık adına, sınırsız okul
Of deme sen sakın, "o bir insandı"...
Muhtacız O sese, bir kul olarak
Üç günlük dünya da, adem kalarak
Sonunda makama, yanlız vararak
Kusurlar yazmasak, "o bir insandı"...
İstanbul
01.12.2024