Sen üzül halimize, ben de eşlik edeyim
Ne hale geldik şimdi, sanki boğuluyoruz
Kaybettik çok şeyleri, ben şimdi ne diyeyim
Umudu yok etmeye, inan kahroluyoruz...
Nasıl bu hale geldik, terk ettik sevgimizi
Canavara benzedik, bitirdik kendimizi
Neleri yakıp yıktık, mahvettik bendimizi
Bu manzara çok kötü, inan kahroluyoruz...
Tahammül hiç kalmadı, sabırı pek tükettik
Kendimizi pak ettik, başkasına küfrettik
İnsanlık onurunu, malesef paspas ettik
Değerler bir bir çöktü, inan kahroluyoruz...
Akrabalık komşuluk, nerdeyse hayal oldu
Yuvalar zayıfladı, umutlar erken soldu
Gönül merhametini, kaldırıp raf'a koydu
Gördükçe bu duruma, inan kahroluyoruz...
Kirlettik ruhumuzu, bedenle oynaş olduk
Geçici mutluluğu, zamanla belki bulduk
Düştükçe sere serpe, feryatla saçlar yolduk
Dökülen göz yaşlara, inan kahroluyoruz...
Ne zaman uyanırız, kendimizi ararız
Biz niçin varız burda, kalbimize sorarız
İnsanlık kalk ayağa, diye diye ağlarız
Adil olmayan hale, inan kahroluyoruz...
Dünya sevgiye muhtaç, insanlık can veriyor
Çok yerde obezlik var, milyonlar aç ölüyor
Komşusu aç yatana, bakalım Din ne diyor
Hamasat nutuklara, inan kahroluyoruz....
...........inan kahroluyoruz...
Nizamettin Kutlu
22 mayıs 2021
