Nizamettin Kutlu BU SOKAKTA BÜYÜDÜK...
Biz bu sokakta büyüdük
Adımımızı attığımızda eşikten
Sorumluluğumuz artardı birden
Başımız yerde yürürdük
Her zaman...
Evlerden radyo sesleri gelirdi
Annelerin bağırışları
Karışırdı birbirine
Hele Sıdıka teyze...
Onlar hep uyarırlardı bizi
Aman ha evladım
Okuyun büyük adam olun diye
İlkokula başlarken komşumuz
Okula kadar su dökmüştü peşimden
Usanmamıştı rahmetli...
Biz bu sokakta büyüdük
Bir büyük geçerken
Susar ve toplanırdık
Ayaklarımızı uzatmazdık
Ayak ayak üstüne atmayı
Ayıp sayardık...
Uzaktan Babamızı görsek
Koşup elinde taşıdıklarını
Sevinçle alırdık
Neşeyle birlikte eve varırdık
Çocuksu gururla
Ne getirdiğini merak ederdik
O zamanlar,açıkca taşınmazdı
Dikkat edilirdi
Alan vardı,alamıyanda
Sofralara birlikte oturulurdu
Herkes istediği vakit
Yemek yiyemezdi
Bereket birlikte yemekteydi
Muhabbet orada renklenirdi
Annenin tv.de,dizide gözü olmazdı
Çocuklar kulaklıp takıp
Kendi dünyasına dalmazdı
Birlikte güzellik vardı
Hayalperest dizilerle
Ürkütücü kadın proğramlarıyla
Beyinler igdiş edilmezdi
Birbirine yabancı ev halkı
Maalesef olmazdı
Sabah akşam güven bunalımı
Yansıtan proğramlar,diziler
Revaç bulmazdı...
Bizim sokakta düğünler,
Hep beraber yapılırdı günlerce
Cenazeler olunca yedigün
Radyolar açılmazdı saygıdan
Komşunun yası tutulurdu
Edep,haya vardı öncelikle
Bizi yücelten...
Komşunun kızına bakamazdık
Sokağın namusu vardı
Hele bir yabancı geçse
Sorgulanırdı
Ah o ne günlerdi
Bazen abartıda olurdu
Delikanlılık işte
Sonrası olurdu sevgili enişte
Hatırlayınca gülerdik
Ne sorular vardı içinde
Öyle ya,
Sahipsiz köymüydü burası...
Ah teyzelerimiz,amcalarımız
Gittiniz birer birer
Merdivenli sokak mahsun
Merdivenli sokak üzgün
Hatıralar kaldı gönlümüzde
Hep dualarla anarız
Hatırladıkça
Biz bu sokakta büyüdük
Çok şanslıydık...."
İstanbul
31.10.2024