BEN KIRK YIL ÖNCE YAŞADIM BU GÜNÜ

Ben daha 18 yaşında yaşadım, kırk yıl önce bu günü,

İstanbul Aksaray’da, Şeref apartmanında,

Sabahın seherinde açtık radyoyu keyif bulalım diye, 

Kahramanlık türküleri söylüyordu Hasan Mutlucan. 

Dedik, hayırdır nerede savaş çıktı nedir bu hal,

Dönemin savaş türkücüsüydü Mutlucan,

Kısa bir süre önce kahramanlık göstermişti Mehmetçik, Kıbrıs’ta,

Rum zulmüne karşı Barış harekatında

Ben daha 18 yaşında yaşadım, kırk yıl önce bu günü,

Baktık gür sesiyle bildiri okuyor Kenan Evren

Baktık ki, asker tutmuş köşe bucak,

Her köşe başlarına konulmuş bir tank.

Koşturuyor bir emekçi, dur dedi asker dipçiği göstererek.

Dedi emekçi “işe geç kaldım beni bırak,”

Ne işi dedi asker “Git evine yat”

Ben sana izin verdim çıkma sakın sokağa rahatına bak.

Ben daha 18 yaşında yaşadım kırk yıl önce bu günü,

Ne acıydı o günün sokakları, her yer kanrevan, göz yaşı

Kırdırıldı bu milletin evlatları, kardeş çocukları

Sokaklarda yürürken çıkar parkalı gençler karşına 

Sopa yiyeceksin sağcı olsanda, solcu olsan da,

Dava diye verildi gençlerin eline bir yaş sopa.

Ne yürekli çiçekler soldu sağ da solda düşürüldü pusuya.

Belki sağcıydı belki de solcu kaypak değil, sapına milliyetçi

Ben daha 18 yaşında yaşadım kırk yıl önce bu günü,

Aylar eylülü günler Cuma’yı yıl sekseni gösteriyordu

Halk sevinsemiydi, yoksa üzülsemi bilmiyordu,

O günler sokakta yürümek zordu belki kurtulur

Ama darbe hiçde demokratik değil, gelir bir diktatör.

Durmuştu sokaklarda kardeş kavgası,

Başlamıştı darbecilerin genç fidan kesmesi.

Dedi ya diktatör, bir sağdan bir soldan hak vermesi.

Ben daha 18 yaşında yaşadım kırk yıl önce bu günü,

Bir gün sürdü sokaklar boş, gözler tedirgin,

Zordur evde tedirgin beklemek deniyor ne olacak.

O gün yaşanan yasak acıydı, arkası kanrevan gözyaşı.

Bu gün öyle değil yapılan doğru bir karar,

Bu gün kalırsan evde geleceğinde sağlık var, 

Kalıver bir gün evde ölmezsin açlıktan,

Evde Kal Türkiyem geleceğine sahip olmak kolay o zaman...